Niets is veranderlijker dan het weer.

Het weer is omgeslagen het koudere mystieke weer is totaal anders dan de eerdere voorspelling van zonnig 18°C er wordt sneeuw verwacht dus de beren moeten aanpoten om hun vet reserves  aan te vullen. De herfst komt nu in een versnellende fase. 

Vanmorgen om 6:00 (mountaintime  tijdzone) moest ik in het donker naar de wc.
Best wel eng smalle paadjes door het bos die leiden naar de toilet- en was ruimte. Overal geluiden en ook het  burlen van de bronstige elk. Dat geluid van hem gaat later over in een fluitende toon. 
Ik had beter in de camper mijn behoefte kunnen doen, maar spanning in het leven kan geen kwaad.  We vertrekken vroeg en eten snel een paar boterhammen. Vandaag rijden we naar Maligne road, omdat de kans op beren hier het grootste is. Het begint te sneeuwen en we kunnen de hoge toppen van de bergen niet zien. Ook de bekende Maligne overview canyon bekijken heeft geen zin, want sneeuw en nevel halen ons het zicht weg.
We rijden verder en zien achter een rotsblok iets bewegen wij dachten een rollende kei... maar het is een zwarte beer die bessen eet in de sneeuw. We maken een paar foto's, maar met sneeuw is het moeilijk scherp stellen. 
Medicine lake is nog gevuld met water. Dit meer loopt in de herfst via een ondergrondse rivieren en grotten stelsel leeg wat uniek is in de wereld.
Maar de sneeuwval zorgt ervoor dat foto's maken onmogelijk wordt. We rijden terug naar Jasper om ons te verwarmen aan een kop cappuccino en kopen bij een bakker luxe koeken voor in de camper. 

De rit gaat verder en we zien een grote elk in de berm en een kleinere elk op enige afstand van hem. Zou deze reus met zijn imposante gewei geburld hebben vanmorgen? 
De senicdrive 93A is afgesloten deze weg staat bekend voor wild spotten en is mooier dan de 93. (Jammer maar helaas). 
We bezoeken de twee bekende watervallen Athabasca en de Sunwapta welke nu met lichte sneeuwval wordt bedekt. Indrukwekkend om te zien.
Door de sneeuwval en nevelige bewolking zien we niet de mooie berg pieken. Maar wat alles goed maakt is dat we weer een zwarte beer zien. Een half uur lang is hij aan het foerageren naar rode besjes. Nog een paar auto's stopen en we besluiten om uit de auto te gaan. Levensgevaarlijk!!! maar de Japanner was volgens mij langzamer dan mij dus..... Nog geen 15 meter en soms 10 meter van ons vandaan geniet hij van zijn besjes. Hij ziet ons niet eens staan en denkt misschien wel wie doet me wat. De film die we hebben gemaakt is erg mooi, maar wil niet op de log (moet ik thuis later maar even uitzoeken). Ik beloof jullie deze later via mijn laptop toe te voegen.

Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw onderweg en we zien dat de meeste RV grounds dicht zijn of gaan. Sommigen eerder dan was gepland. Dat wordt zoeken.  Net 1 km voor één van de mooiste meren van Canada is het erg mistig en met nog geen zicht van 50 meter is Peyto lake ontzichtbaar.  Het is niet te filmen. De mist is beangstigend maar na 10 km verder rijden laten we de mist achter ons. (Google dan maar naar Peyto lake). 
We rijden door naar Banff dit is uit nood geboren en als het weer morgen beter is gaan we de mooiste meren van Canada bekijken en wie weet ook nog even terug rijden naar Peyto Lake.

Groetjes


@ Lammigje hebben ze ook beren in Egypte?  Mooi dat je mee leest.
@Tobi is the translation on this site okay. Special greeting to you and the koalabears in Australia. We hope we'll see them over a few years.
@ Jan, treintje en Mirry natuurlijk zorg ik goed voor Marianne.