Painted hills and the gold trail

24 september 2018 - Moro, Verenigde Staten

Het is nog vroeg in de ochtend en ik wandel door de bossen en naast me lopen 5 elegante herten met me mee. Kijken me aan met grote ogen en oren... drie grote herten en twee kleinere.  Waarom ze niet bang zijn is mij een raadsel, want het stikt hier namelijk van de jagers. Het hol van het stinkdiertje heb ik gevonden en zit onder een stronk nog geen 50 mtr. van de camper. Alleen laat hij zich niet zien.
We vertrekken vroeg uit Sumpter om in Prairie City te ontbijten. The good old days zijn hier niet meer het goud en zilver is op en de mijnen staan er verlaten bij. 
Hier langs John Days road heeft de tijd stil gestaan en dat maakt deze kant van Oregon zo bijzonder.
Als we tanken tipt de pompbediende ons Chuck's little diner. Chuck's little diner met niet meer dan 5 tafels heeft een stevig ontbijt voor ons... kipschnitzel begraven onder ragout plus rösti met twee gebakken eieren, toast brood en koffie. Voor Marianne French toast small met jus de orange. 

De kronkelige weg voert ons verder door bossen, heuvels, bergen, rotsen en bergplateaus met de meanderende John Day river er naast. Ook de slaperige soms vervallen stadjes hebben een ouderwetse charme en alles is hier in slowmotion. 
In Mitchell nemen we een break waar twee gezellige oudere gezette dames verse koffie voor ons zet. De milkshake (de beste van dit jaar overigens) en hotdogs zijn perfect voor tussen de middag. 
Ons doel Painted Hills is in aantocht, nog 9 mile en daarna kijken we hoe verder.

Het mooie is dat Marianne zich beter voelt. Ze neemt het stuur over en geeft gasje bij. 
De kleuren in de Painted hills zijn erg mooi. De bergen bestaan uit bentoniet een klei soort waar niets op wil groeien.  
Moet je voorstellen als de late middagzon hier alles verlicht, dan is het nog mooier. Maar we zijn tevreden met wat we nu zien. De dorpjes stellen nu niets meer voor, want alles is leeg en vervallen, zoals in antilope. Hier is ook de Bhagwan beweging gevestigd dat hebben we niet gezien vast een andere afslag, andere golflengte. Shaniko is een cowboydorp in vervallen staat toch proberen ze er wat van te maken met allerlei oude spullen. Fotogeniek is deze oude rommel wel. 
Als we richting Moro rijden zien we de vulkaanpieken van Mount Hood, mount Helena en Mount Rainier welke liggen in the ring of fire. Mount Helena is recent honderden meters kleiner geworden door een uitbarsting met een enorme explosie. 

Op de Rv campingground in Moro waait het erg hard terwijl de zon volop schijnt. Het weer is hier zo anders. 

Groet uit Oregon

Foto’s

4 Reacties

  1. Anton en Linda:
    24 september 2018
    Fijn dat Marianne weer opgeknapt is. Alex, doe maar een bod voor mij op die oude wagens $40, - per stuk geef ik.
  2. Marja Euverman:
    24 september 2018
    Heel fijn dat Marianne zich beter voelt, en dan nu samen verder genieten van al het moois wat jullie tegen komen.
  3. Peter:
    24 september 2018
    Fijn dat Marianne weer op de been is. Heel veel plezier nog daar. Geweldige verhalen.
  4. Marianne:
    24 september 2018
    Bedankt voor de beterschappen, we gaan er weer vol tegen aan. 😀😀 Marianne