Sumpter in the woods (John Day)

De afgelopen nacht was niet koud en we hebben goed slapen.  We zetten de reis voort en rijden een stukje Craters of the Moon road in. Het wordt zwart voor de ogen en het lijkt op de lava stromen van de  Etna, dus we keren na een paar mile om.
Net voor Craters of the moon hadden we de camper volgetankt in stadje Arco en we zien dat nu pas dat de benzinemeter op de helft staat. Vannacht hoorde Marianne al geluiden die ze niet kon plaatsen. Helaas heeft camper geen slot op de tank dus we zijn bestolen. De veedieven uit early days zijn het zo wie zo niet  "It could be aliens from the moon".
Tja ...... het is nou eenmaal zo gewoon dus doorrijden maar....

We zien dat the States in sommige gebieden een derde wereldland is. "No jobs and poor" is hier behoorlijk aanwezig wat dan ook Trump achterban heeft vergroot. Dat is wat Obama heeft achter gelaten werk ging naar de kuststaten (the Democrats) of China, volgens de burgers die hier wonen. 

Onderweg zien we honderden  antilopes die zich voorbereiden voor de migratie . Echte Western gieren zittend in bomen of cirkelend in de lucht en prairie dogs die de weg over willen steken, maar stok stijf vertwijfeld ons aankijken. Ook kraanvogels en duizenden ganzen verzamelen zich. De hefst gaat beginnen en de winter is in aantocht.

Boise is een western rodeostad en eigenlijk best wel groot, vooral als je voor en na Boise alleen maar prairie ziet. 
We rijden achter twee grote vrachtwagens aan die overvol geladen zijn met uien. Onder het rijden vallen ze eraf en bij elke bocht is het feest, ze verliezen ladingen vol uien. We pletten de uien met onze banden en wat een lucht. "10 miles long "! stank en tranen......De Oregontrail trail kan beter the uniontrail heten.
We gaan van Mountain time weer terug naar Pacific time en maken een pauze in de staat Oregon. Het is met zijn 21 °C hier goed te doen. In Baker City hebben we niets verloren en draaien de camper bij richting scenic byway number 7 beter bekend als de John Day highway.  Hier gaan we de bossen in met mooie slingerende weg welke ons langs rivieren en door de bossen voert. 

Even van de John Day weg af zoeken we net voor het plaatsje Sumpter een rv camp welke gerund wordt door een ouder echtpaar. We stopen hier omdat Marianne kan rusten. Gelukkig voelt ze zich al wat beter.
We checken in bij hun kleine receptie gebouwtje met binnen een lawaai van modelspoortreinen. Het is hier zo anders ..... 
De 71 jarige man sjokt voor me uit en beantwoord mijn vraag of hier ook beren zijn. Yib een aantal jaren geleden wel maar nu niet meer. Een beer heeft old Joe te pakken gehad. Hij zat op een buiten wc met de deur niet op slot. Een beer kreeg met zijn klauw de deur open en ook met die zelfde klauw opende hij zijn wang en kin. Tja toen is hij neergeschoten....
Het ouder echtpaar helpt me mee met de was. Terwijl Marianne slaapt in de camper.  In deze wachttijd  kan ik de log op mijn mobieltje "schrijven".

Onder de camper is een skunk (stinkdier) gekropen. Al gauw krijgt hij in de gaten dat we niet van hem zijn gediend. We houden afstand, want zijn staart richt te veel onze kant op. Met een dribbel rent hij gelukkig de bossen in. Pppffffffff.  

Howdy